Rozważanie do Ewangelii na 12 niedzielę zwykłą 22 czerwca 2025 r.

Stawienie się w obecności Bożej: Uświadom sobie, że stajesz przed Panem, że będziesz z Nim rozmawiał i słuchał tego, co On ma Ci do powiedzenia. Otwórz się na działanie Ducha Świętego. Proś, aby On pomógł Ci przeżyć to spotkanie jak najowocniej w możliwie największym otwarciu się na Słowo Boże.

Modlitwa przygotowawcza zwyczajna: proś Boga, naszego Pana, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu (św. Ignacy Loyola, ĆD nr 46).

Prośba o owoc tej modlitwy: o wierność Panu Jezusowi w trudzie codzienności.

Obraz do modlitwy: spotkaj się z Jezusem i uczniami w tej scenie, która rozgrywa się na terenach pogańskich, pod Cezareą Filipową, bądź tam razem z Panem.

1. Najpierw modlitwa.

Jezus jest razem z uczniami pod Cezareą Filipową, na terenach pogańskich (por. Mt 16, 13 i następne). Pobyt tam jest otoczony duchem Jezusowej modlitwy, Pan w momentach trudnych i ważnych spędza czas z Ojcem; i pozwala, aby widzieli to Jego uczniowie. Bycie w relacji z Ojcem, nasłuchiwanie Jego woli i Jego pragnień jest pokarmem Jezusem. Warto pytać siebie w jaki sposób rozwiązuję swoje trudne sytuacje, podejmuję decyzję, mierzę się ważnymi wydarzeniami w życiu. Jestem nastawiony na swoje pomysły, na swoje wynalazki, czy chodzę na spotkanie z Panem i Jego pytam o rozwiązania? Spróbuj zobaczyć to bardzo konkretnie, weź na refleksję ostatnią istotną decyzję, którą podejmowałeś, przyjrzyj się temu procesowi, czy znalazło się tam miejsce dla Jezusa. Jeśli nie – pomyśl dlaczego tak decydowałeś, wybrałeś taką drogą? Podejmij postanowienia na przyszłość.

2. Bliskość.

Jezus pozwala uczniom patrzeć na to, jak się modli, oni są naocznymi świadkami spotkań Syna z Ojcem. W ten sposób Jezus uczy ich także wchodzenia w tę osobistą, intymną zażyłość. Jakby chciał im powiedzieć: „uczcie się relacji, patrząc na Naszą relację”. Funkcjonujesz zapewne w przestrzeni małżeńskiej, rodzinnej, wspólnotowej, zawodowej, koleżeńskiej. Dzielisz się z tymi, z którymi jesteś „bliżej” tym, jaką masz relację z Bogiem, jak ją budujesz. Jesteś świadkiem modlitwy dla innych? Patrząc na Ciebie, mogą się umocnić, ubogacić, nakarmić?

3. Codzienność.

Chodzenie za Jezusem to nie są żadne fajerwerki, to nie jest spektakl ani jednorazowy wyskok. Jezus jasno nam mówi: „Jeśli ktoś chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje.” Nasze chodzenie za Panem dzieje się w codzienności, tam gdzie jesteśmy w domu, w pracy, na wypoczynku, z ludźmi, na zakupach, na spacerze, na codziennej modlitwie. Dzień po dniu, godzina po godzinie, minuta po minucie. Popatrz jak przeżywasz swoją codzienność, co w niej dominuje, i ile miejsca ma w niej Pan Jezus. Zobacz ją dziś, bardzo konkretnie. Chcielibyśmy wielkich rzeczy… a tymczasem… Jezus chce zwyczajnie. Podejmujesz Jego pragnienie?

Zachęcam na zakończenie tej modlitwy, do szczerej rozmowy z Panem, do oddania Mu tego wszystkiego, co udało Ci się dzięki Jego łasce zobaczyć, w czasie tej modlitwy. Zwróć uwagę, aby ta rozmowa miała związek z Twoimi refleksjami na medytacji. Pomyśl także o tym, co ta modlitwa zmieni w Twoim życiu? Warto wciąż przypominać sobie, że spotkania z Jezusem na modlitwie mają prowadzić do realnych zmian w życiu, do mojego nawrócenia. Tego nawrócenia potrzebuje każdy z nas. Pomyśl o tym do czego prowadzi Cię dzisiejsze spotkanie ze Słowem, co pragniesz zabrać w swoją codzienność.

Swoje spotkanie z Panem zakończ modlitwą: „Ojcze nasz…”.

Zachęcam Cię także, abyś zanotował chociaż kilka myśli z tej modlitwy, Twoje postanowienia, abyś sam przed sobą mógł się z nich rozliczać; niech pozostanie po modlitwie jakiś materialny ślad, niech te notatki stanowią Twój duchowy dzienniczek. Tak, abyś mógł wrócić do tego, co stało się Twoim doświadczeniem w spotkaniach z Panem Jezusem.

Opracowała: A.W.