Jezus powiedział: «Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną, a Ja daję im życie wieczne. Nie zginą na wieki i nikt nie wyrwie ich
z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy» (J 10, 27-30).
Stawienie się w obecności Bożej: Uświadom sobie, że stajesz przed Panem, że będziesz z Nim rozmawiał i słuchał tego, co On ma Ci do powiedzenia. Otwórz się na działanie Ducha Świętego. Proś, aby On pomógł Ci przeżyć to spotkanie jak najowocniej, w możliwie największym otwarciu się na Słowo Boże.
Modlitwa przygotowawcza zwyczajna: Proś Boga, Pana naszego, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu
(św. Ignacy Loyola, ĆD nr 46).
Prośba o owoc tej modlitwy: o łaskę uważnego słuchania głosu Dobrego Pasterza.
Obraz do modlitwy: spróbuj wyobrazić sobie, wspólne wędrowanie z Jezusem, pod Jego przewodnictwem. Spróbuj usłyszeć, jak brzmi Jego głos, jak On woła Twoje imię. Jakie jest jego brzmienie?
Głos jest czymś bardzo osobniczym, indywidualnym, wyjątkowym. Po głosie rozpoznajemy nie tylko osoby, więcej nawet, potrafimy poznać, w jakim nastroju jest osoba, co przeżywa. Jeśli kogoś dobrze się zna, to nawet wśród wielu obcych głosów, czy hałasu potrafimy niejako ten głos „wyłowić”.
Pomyśl, czy znasz głos Jezusa, czy spośród wielu głosów potrafisz Go rozpoznać, „wyłowić”? Co Ci utrudnia rozpoznanie głosu Pana, albo nawet uniemożliwia? A w jakich okolicznościach i sytuacjach ten głos słyszysz dobrze
i wyraźnie?
Życie wieczne jest obietnicą dla Ciebie, perspektywą nieskończonej pełni, bycia w Obecności Ojca, miłości, pokoju, harmonii.
Jesteśmy ludźmi tego świata, zanurzonymi w niego, oddani jego sprawom, pochłonięci przez codzienność. Może dziś warto jednak pomyśleć o tym, czy w pędzie życia nie tracimy z oczu tego, co dla nas najważniejsze – perspektywy spotkania
z Panem Bogiem, już po naszej śmierci.
Czy gdyby Pan wezwał Cię dziś, teraz – byłbyś gotowy stanąć przed Nim? Jaka jest Twoje kondycja wewnętrzna, stan Twojego serca, Twojego sumienia? Czy mógłbyś po prostu ze spokojnym sumieniem umrzeć? Pomyśl, co by było, gdyby śmierć przyszła nagle. Nie chodzi o to, aby się bać, ale o to, aby uświadomić sobie, że życie jest kruche, delikatne i nietrwałe i może się po prostu niespodziewanie skończyć. Co wtedy będzie z Tobą? Porozmawiaj o tym z Jezusem.
IV Niedziela Wielkanocna jest nazywana Niedzielą Dobrego Pasterza. Kościół zachęca nas do modlitwy o powołania i warto poszerzyć swoje horyzonty – nie tylko ogarnąć modlitwą tych, którzy rozpoznają w sobie głos, do bycia na wyłączność dla Pana przez sakrament święceń, czy życie radami ewangelicznymi, warto prosić Pana żniwa o dobrych małżonków i rodziców, bo przecież to także jest bardzo ważne
i cenne powołanie w Kościele.
Pomyśl dziś, czy pamiętasz w swojej modlitwie o młodych rozeznających swoje powołanie? Czy powierzasz ich Bogu? Czy omadlasz seminarzystów ze swojej diecezji, osoby przygotowujące się do złożenia ślubów, które być może znasz?
Czy sprawa powołań jest dla Ciebie ważna? Czy chcesz i pragniesz, aby żaden powołany nie sprzeniewierzył się swojemu powołaniu? Pomyśl o tym… zawsze pamiętając, że Jezus jest obecny i że wszystko Jemu możesz teraz oddać.
Zachęcam Cię, na zakończenie tej modlitwy, do szczerej rozmowy z Panem, do oddania Mu tego wszystkiego, co udało Ci się dzięki Jego łasce zobaczyć, w czasie tej modlitwy. Zwróć uwagę, aby ta rozmowa miała związek z Twoimi refleksjami na medytacji. Pomyśl także o tym, co ta modlitwa zmieni w Twoim życiu? Warto wciąż przypominać sobie, że spotkania z Jezusem na modlitwie mają prowadzić do realnych zmian w życiu, do nawrócenia. Zastanów się nad tym, jaki konkret z tej modlitwy bierzesz do swojego życia. Zapytaj Jezusa, jak On to widzi, co z Jego perspektywy byłoby dla Ciebie ważne w tym czasie.
A może spróbujesz w tych dniach bardziej i świadomiej pamiętać o modlitwie za powołanych do różnych stanów życia w Kościele?
Swoje spotkanie z Panem zakończ modlitwą: „ Ojcze nasz...”
Pustelnia Złotego Lasu zlokalizowana jest 3 km na wschód od miejscowości gminnej Rytwiany, w powiecie staszowskim (woj. świętokrzyskie). Rytwiany leżą w ciągu drogi wojewódzkiej 764 w odległości ok. 5 km od Staszowa i 14 km od Połańca.