Rozważanie do Ewangelii na Niedzielę Bożego Miłosierdzia 27 kwietnia 2025 r.

Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce
i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!» Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę».
A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz
z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym». Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!» Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli». I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.
(J 20, 19-31)
Stawienie się w obecności Bożej: Uświadom sobie, że stajesz przed Panem, że będziesz z Nim rozmawiał i słuchał tego, co On ma Ci do powiedzenia. Otwórz się na działanie Ducha Świętego. Proś, aby On pomógł Ci przeżyć to spotkanie jak najowocniej w możliwie największym otwarciu się na Słowo Boże.
Modlitwa przygotowawcza zwyczajna: proś Boga, naszego Pana, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu (św. Ignacy Loyola, ĆD nr 46).
Prośba o owoc tej modlitwy: poproś Jezusa o odwagę bycia Jego świadkiem w Twojej codzienności.
Obraz do modlitwy: wyobraź sobie, że jesteś razem z Apostołami w Wieczerniku, jesteście zamknięci od środka, czuć napiętą atmosferę, obawę, lęk. I nagle w tej rzeczywistości pojawia się Jezus. On stoi po środku Wieczernika, a Ty gdzie jesteś? Drzwi zamknięte.
To był trudny dzień dla uczniów Jezusa. Pana nie ma, grób jest pusty, atmosfera wśród Żydów nieprzyjazna, czuć zagrożenie, niechęć, może nawet nienawiść do uczniów Jezusa z Nazaretu. Co było robić?
Apostołowie postanowili się schronić w bezpiecznym miejscu, i zamknąć drzwi, na klucz, czy rygiel. To dawało jakieś poczucie bezpieczeństwa. Może to Słowo jest zaproszeniem, abyś przyjrzał się swoim lękom i obawom, może zamknięciu swojego serca – kogo, albo czego się boisz? Co sprawia, że zamykasz się na innych ludzi, na nowe okoliczności, czy sytuacje? Spróbuj to pokazać Jezusowi, przed Nim „oswoić swoje lęki”, Jemu je oddać, powierzyć…

Posłanie.

Do wystraszonej apostolskiej „ekipy” przychodzi Jezus, nie po to, aby łajać, ganić, napominać, ale żeby ich posłać… Spotyka się z Nimi, daje dowody swojej męki, śmierci, ale też zmartwychwstania. I posyła ich na świat, z ogromnie ważną misją – prowadzenia innych do wolności od grzechu. Przestraszony staje się posłanym… ponieważ najpierw spotyka się ze Zmartwychwstałym. Doświadczenie spotkania Żywego Boga, Osoby Jezusa sprawia, że już nie można tego doświadczenia zatrzymać dla siebie. Więcej jeszcze, chce się, aby i inni stali się wolni od lęku, a rośli w miłości. Pomyśl o tym w jakim momencie życia jesteś – czy jesteś jeszcze przestraszony, czy już po doświadczeniu spotkania Zmartwychwstałego; chcesz dzielić się swoją radością? Masz gotowość pójścia w swój świat, w swoją codzienność, aby zaświadczyć o Jezusie?
Na każdego przychodzi pora.
Tomasz się gdzieś zapodział… chodził swoimi drogami i nie był ze wspólnotą. Te wędrówki samotne sprawiły, że za pierwszym razem nie spotkał się z Jezusem. Pewnie to nie był jego czas… potrzebował dojrzeć… może przemyśleć, może odpłakać… nie wiemy… ale Jezus bardzo kocha Tomasza i przychodzi specjalnie dla niego…Pomyśl jakie to jest piękne – Jezus przychodzi dla jednego Tomasza, po to, aby i on doświadczył osobistego spotkania z Panem. Pomyśl o trosce Jezusa, o Jego dobroci, czułości, miłości. Spróbuj zobaczyć, że i Ty masz podobne doświadczenia, że i do Ciebie Jezus przyszedł specjalnie. Zatrzymaj się przy tych spotkaniach, uciesz, podziękuj Jezusowi. Warto wracać do takich momentów, i warto dziękować, ponieważ wdzięczność poszerza serce i otwiera je na nowe łaski… sprawia, że Bóg chce być jeszcze bardziej hojny.
Zachęcam na zakończenie tej modlitwy, do szczerej rozmowy z Panem, do oddania Mu tego wszystkiego, co udało Ci się dzięki Jego łasce zobaczyć, w czasie tej modlitwy. Zwróć uwagę, aby ta rozmowa miała związek z Twoimi refleksjami na medytacji. Pomyśl także o tym, co ta modlitwa zmieni w Twoim życiu? Warto wciąż przypominać sobie, że spotkania z Jezusem na modlitwie mają prowadzić do realnych zmian w życiu, do mojego nawrócenia. Tego nawrócenia potrzebuje każdy z nas. Pomyśl o tym do czego prowadzi Cię dzisiejsze spotkanie ze Słowem, co pragniesz zabrać w swoją codzienność. Jak będziesz świadczył o Panu Jezusie w swojej codzienności?

Swoje spotkanie z Panem zakończ modlitwą: „Ojcze nasz…”

Zachęcam Cię także, abyś zanotował chociaż kilka myśli z tej modlitwy, Twoje postanowienia, abyś sam przed sobą mógł się z nich rozliczać; niech pozostanie po modlitwie jakiś materialny ślad, niech te notatki stanowią Twój duchowy dzienniczek. Tak, abyś mógł wrócić do tego, co stało się Twoim doświadczeniem w spotkaniach z Panem Jezusem.