Rozważanie do Ewangelii na Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego – 20 kwietnia 2025 r.

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».

Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.

Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu
i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem
z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

(J 20, 1-9)

Stawienie się w obecności Bożej: Uświadom sobie, że stajesz przed Panem, że będziesz z Nim rozmawiał i słuchał tego, co On ma Ci do powiedzenia. Otwórz się na działanie Ducha Świętego. Proś, aby On pomógł Ci przeżyć to spotkanie jak najowocniej w możliwie największym otwarciu się na Słowo Boże.

Modlitwa przygotowawcza zwyczajna: proś Boga, naszego Pana, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu (św. Ignacy Loyola, ĆD nr 46).

Prośba o owoc tej modlitwy: poproś Jezusa o głęboką wiarę w Jego Zmartwychwstanie.

Obraz do modlitwy: idź razem z Marią Magdaleną do grobu. Jest bardzo wcześnie rano, na tyle, że wciąż jest jeszcze ciemno, pierwsze ptaki zaczynają się budzić i słychać powoli budzące się życie.

1. Ciemność.

Można chodzić z Jezusem, można słuchać Jego głosu, nawet widzieć wielkie rzeczy, które On działa – znaki i cuda. I można doświadczyć ciemności, lęku, niewiary, obaw. Jedno nie wyklucza drugiego. Tak jak u Marii Magdaleny – uczennicy Jezusa, która idzie patrzeć na grób Pana. A potem wraca do Piotra i Jana, aby u nich szukać pomocy.

Bycie uczniem Jezusa nie czyni nas bezcielesnymi, bezproblemowymi istotami, które z łagodnością płyną przez życie, niczym nieporuszone.

Właściwie można nawet z całą pewnością powiedzieć – życie z Jezusem, towarzyszenie Mu wiąże się z także z trudem i przeciwnościami.

Czy masz zgodę na trudne aspekty swojego życia? Jak sobie radzisz
z niepowodzeniami, rozczarowaniami, cierpieniem w Twojej codzienności? Z kim je rozwiązujesz, kogo prosisz o pomoc?

To są ważne pytania, i warto poświęcić na próbę odpowiedzi na nie odpowiednią ilość czasu.

2. Ruch.

Ta Ewangelia jest bardzo „ruchliwa” – Maria idzie w jedną stronę, potem wraca. Potem w drogę ruszają Piotr i Jan…najpierw tylko idą, a potem już biegną. Jan pędzi szybciej, Piotr dobiega nieco później. Ludzie poruszają się jeden, w kierunku drugiego, są razem, na drodze. Mają jednak wspólny cel – rozszyfrować tajemnicę „zniknięcia” Jezusa.

Pomyśl o swojej ruchliwości na drodze wiary. Pomyśl o tym, czy rzeczywiście jesteś w ruchu? A może utknąłeś w martwym punkcie, i właściwie już nie szukasz Jezusa, bo jest Ci wszystko jedno. Możesz pomyśleć o swojej ruchliwości w czasie Wielkiego Postu, i teraz spokojnie zebrać owoce, przyglądnąć się im, ofiarować Jezusowi. Wybrać to, co chcesz zabrać na czas świętowania Zmartwychwstania. Czas Wielkiego Postu to była droga do Świąt Paschalnych…rzeczywiście dotarłeś do momentu świętowania? Czy dziś, kiedy stajesz na tej modlitwie spotykasz Żyjącego Pana, którego chcesz dopuścić do swojej codzienności? Czy tylko pochylasz się nad pustym grobem, i nadal nie widzisz Życia.

Nawet jeśli tak jest przywołuj Zmartwychwstałego, nie ustawaj w Jego poszukiwaniu, w trwaniu na modlitwie….póki On nie przyjdzie…

Zachęcam na zakończenie tej modlitwy, do szczerej rozmowy z Panem, do oddania Mu tego wszystkiego, co udało Ci się dzięki Jego łasce zobaczyć, w czasie tej modlitwy. Zwróć uwagę, aby ta rozmowa miała związek z Twoimi refleksjami na medytacji. Pomyśl także o tym, co ta modlitwa zmieni w Twoim życiu? Warto wciąż przypominać sobie, że spotkania z Jezusem na modlitwie mają prowadzić do realnych zmian w życiu, do mojego nawrócenia. Tego nawrócenia potrzebuje każdy z nas. Pomyśl o tym do czego prowadzi Cię dzisiejsze spotkanie ze Słowem, co pragniesz zabrać w swoją codzienność. Jak chcesz przeżywać czas Świąt Zmartwychwstania i ich oktawę?

Swoje spotkanie z Panem zakończ modlitwą: „ Ojcze nasz….”

Zachęcam Cię także, abyś zanotował chociaż kilka myśli z tej modlitwy, Twoje postanowienia, abyś sam przed sobą mógł się z nich rozliczać; niech pozostanie po modlitwie jakiś materialny ślad, niech te notatki stanowią Twój duchowy dzienniczek. Tak, abyś mógł wrócić do tego, co stało się Twoim doświadczeniem w spotkaniach
z Panem Jezusem.

CHRYSTUS ZMARTWYCHWSTAŁ! PRAWDZIWIE ZMARTWYCHWSTAŁ!
DOBRYCH SPOTKAŃ Z NIM – BOGIEM ŻYWYM!