Rozważanie do Ewangelii na Uroczystość Zesłania Ducha Świętego 8 czerwca 2025 r.

W ostatnim, najbardziej uroczystym dniu Święta Namiotów Jezus wstał i zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie – niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza». A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony
[J 7,37-39].

Stawienie się w obecności Bożej: Uświadom sobie, że stajesz przed Panem, że będziesz z Nim rozmawiał i słuchał tego, co On ma Ci do powiedzenia. Otwórz się na działanie Ducha Świętego. Proś, aby On pomógł Ci przeżyć to spotkanie jak najowocniej, w możliwie największym otwarciu się na Słowo Boże.

Modlitwa przygotowawcza zwyczajna: Proś Boga, Pana naszego, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu (św. Ignacy Loyola, ĆD nr 46).

Prośba o owoc tej modlitwy: poproś o łaskę umiejętności świętowania „po Bożemu”.

Obraz do modlitwy: bądź z Jezusem w Jerozolimie w czasie Święta Namiotów, w atmosferze święta, radości, uwielbienia Boga.

1. Święto Namiotów.

Warto zobaczyć, że Pan Jezus pozostaje w ścisłej łączności z tradycją swojego narodu, która jest głęboko zakorzeniona w Słowie Bożym. Żydzi Święto Namiotów (Sukkot) obchodzą na pamiątkę swojego wyjścia z Egiptu i wędrówki przez pustynię. Budują w tym czasie namioty, na zewnątrz swoich domów, i przeprowadzają się do nich, po to, aby zjeść tam choć jeden posiłek dziennie. Zaprasza się wówczas do siebie nie tylko przyjaciół, ale także osoby ubogie. Te uroczystości celebrują przez siedem dni. Świętują ważne wydarzenia swojej historii, przedłużają czas tych uroczystości, aby podkreślić rangę wydarzeń, które wspominają.

Dziś jest bardzo wielka uroczystość dla katolików – uroczystość Zesłania Ducha Świętego – może warto pomyśleć o tym, jak celebrujesz religijne uroczystości, jak świętujesz, jak je przeżywasz? Co jest dla Ciebie ważne w dniach świątecznych? Potrafisz żyć duchem uroczystości roku liturgicznego, są one dla Ciebie ważnymi wydarzeniami, chwilami zatrzymania i radości? Pomyśl nad umiejętnością świętowania.

2. O chlebie i wodzie.

Chrześcijanin jest człowiekiem, który żyje o Chlebie i Wodzie. Dosłownie! Chlebem jest Słowo Boże i Ciało Jezusa, Wodą jest Duch Święty. Te dary są absolutnie niewyczerpalne, zawsze na wyciągnięcie ręki.

Pomyśl: kiedy Kościół zachęca do zachowania postu ścisłego, mówi, abyś zjadł w ciągu dnia 3 razy. A gdyby tak zrobić analogię do życia o Chlebie i Wodzie… Zwykle jest tak, że kiedy przychodzi czas postu, to nagle w sposób zupełnie irracjonalny robimy się bardzo głodni, boli nas głowa, i po prostu „już” musimy coś zjeść… A masz taką samą potrzebę nakarmienia się i napojenia Chlebem i Wodą Życia. Zatrzymujesz się przy Słowie, Eucharystii i Duchu Świętym, aby się nakarmić bez ograniczeń, możesz Nimi posilać się wciąż do syta, a nie tylko raz dziennie. Pomyśl, jak korzystasz z tego Pokarmu na życie wieczne?

3. „Owoc” uwielbienia.

Duch Święty jest dany, kiedy Jezus zostaje uwielbiony – jest zatem jakby owocem uwielbienia, przychodzi, kiedy dochodzi do aktu uwielbienia.

Uwielbienie jest też jedną z form chrześcijańskiej modlitwy, chyba najbardziej zapomnianą i osieroconą. Trwać w zachwycie, że Bóg JEST Bogiem. „Człowiek po to jest stworzony, aby Pana Boga swego chwalił…” (Święty Ignacy). Po prostu po to jestem, aby uradować się, że Bóg jest moim Bogiem, Bogiem bliskim i dobrym.

Uwielbiam, tzn. nie ubijam z Bogiem żadnych interesów, jestem przed Nim bezinteresownie, po prostu z miłości.

I wtedy… po cichu i łagodnie zaczyna działać Duch Święty…

Może to jest taki czas w Twojej modlitwie, aby zatrzymać się w akcie uwielbienia, bez pośpiechu, nerwowości, konieczności odrobienia zadania. On JEST… a Ty?

Zachęcam, na zakończenie modlitwy, do szczerej rozmowy z Panem Jezusem, do oddania Mu tego wszystkiego, co udało Ci się dzięki Jego łasce zobaczyć, w czasie tej modlitwy. Zwróć uwagę, aby ta rozmowa miała związek z Twoimi refleksjami na medytacji. Pomyśl także o tym, co ta modlitwa zmieni w Twoim życiu? Warto wciąż przypominać sobie, że spotkania z Jezusem na modlitwie mają prowadzić do realnych zmian w życiu, do nawrócenia. Zastanów się nad tym, jaki konkret z tej modlitwy bierzesz do swojego życia. Zapytaj Jezusa, co i jak możesz zrobić w swojej codzienności, aby przybliżyć i sobie i innym niebo. Jak będziesz świętował dzisiejszą uroczystość, jak jutrzejszy dzień, święto Matki Kościoła (drugi dzień Zielonych Świąt), kolejne niedziele?

Swoje spotkanie z Panem możesz zakończyć modlitwą „Ojcze nasz”.