Chrystus Wodzem, Królem, Władcą nam.

„Wtedy Piłat powtórnie wszedł do pretorium, a przywoławszy Jezusa, rzekł do Niego: «Czy ty jesteś Królem żydowskim?» Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?» Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród twój i arcykapłani wydali mi ciebie. Co uczyniłeś?» Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd». Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?» Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu». Rzekł do Niego Piłat: «Cóż to jest prawda?»” (J, 18, 33-38)

W tej specyficznej relacji z procesu u Piłata, z ust Jezusa pada deklaracja, iż jest Królem. Owo przesłuchanie ma na celu przyznanie się oskarżonego do winy. I w gruncie rzeczy Jezus się przyznaje: „Tak, jestem Królem.” Ale również wyjaśnia sens Jego królowania i istotę Jego królestwa. Jest to zupełnie nowe pojęcie i jakże inne od tych, które znamy z historii. W tym, które przedstawione jest przez Jezusa decydującą rolę odgrywa prawda, a nie imperializm dzięki któremu panuje na przykład Piłat.

Warto zwrócić uwagę na to, że przesłuchanie Jezusa paradoksalnie staje się przesłuchaniem Piłata. Jezus zanim daje Imperatorowi precyzyjną odpowiedź na końcu dialogu, najpierw odwzajemnia się pytaniem: „Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?”

Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, która kończy kolejny cykl kościelny naszego życia, winna stawiać to pytanie Jezusa otwarte pod osobistą rozwagę każdego z nas… czy opinie które wypowiadam o Bogu, o Panu Jezusie, o Kościele pochodzą ode mnie samego, czy od innych…? Co lub, kto króluje w moim sercu, domu, rodzinie?

Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć się imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje…