Mówiący poprzez milczenie – św. Józef

Nie da się przejść obojętnie wobec faktu, iż w Wielkim Poście w czasie liturgii śpiewa się uroczysty hymn „Chwała na wysokości Bogu”, kapłani ubierają szaty koloru białego, a w dekoracjach ołtarzy pojawiają się piękne kwiaty (głównie lilie – symbol czystości). Wszystko to za sprawą św. Józefa – Oblubieńca Bogarodzicy, Przeczystego Stróża Dziewicy, Żywiciela Syna Bożego, którego uroczystość obchodzimy 19 marca.

Okazuje się, że osobowość św. Józefa jest wyjątkowo bliska duchowości kamedulskiej, poprzez to również Pustelni Złotego Lasu – Sanktuarium Ciszy, a w ostateczności każdemu, kto w tym miejscu bywa.

Ewangelie ukazując św. Józefa nie przekazują nam ani jednego słowa wypowiedzianego przez niego. Mimo to, poznajemy go jako człowieka heroicznej wiary i ufności wobec Boga, który w milczeniu wypowiada swoje „tak”: przyjmując i wypełniając zamysł Jego woli. Św. Józef jest człowiekiem, który słucha Boga. Nawet w chwilach, które po ludzku wydają się być nie logiczne i nie mające sensu, w prawdziwej, wewnętrznej walce w swoim sercu pokornie konfrontuje swoje myśli z tym, co oznajmia mu Pan Bóg.

Józefowe milczenie pełne dyskrecji i wiary jest również wyzwaniem dla nas, którzy często nie jesteśmy w stanie usłyszeć ani samych siebie, ani drugiego człowieka, a tym bardziej Boga. „Wiara rodzi się ze słuchania” pisał św. Paweł w liście do Rzymian (Rz 10, 17). Uczmy się od św. Józefa gotowości do wypełnienia trudnej woli Bożej, zaufania Bogu w ciszy swojego serca i wiary potwierdzonej nie słowem, ale czynem.

„Święty Józefie, swoim milczeniem mówisz do nas, którzy tracimy tyle czasu na mało znaczącą gadaninę; swoją skromnością górujesz nad nami, ludźmi tak często zarozumiałymi; w swojej prostocie potrafisz pojąć najbardziej ukryte i głębokie tajemnice; pozostając w ukryciu, byłeś obecny w decydujących momentach historii człowieka”.

Bp J.B. Bossuet, teolog,  kaznodzieja Ludwika XIV