W części zimowej chóralnej naszej świątyni można znaleźć obraz na ścianie przedstawiający śmierć bogatego i śmierć żebraka.  Na obrazie umarł żebrak i  bogacz Wszystko w pewnym momencie dla nich kończy się. Znikną wszelkie szanse na zasługiwanie na niebo. Skończy się dostatecznie długi czas miłosierdzia Bożego. Autor w tym obrazie przedstawia nam czas, w którym Bóg odracza swoje wyroki i karanie, przekształca gniew w miłosierdzie, wychodzi na rozstaje dróg szukając człowieka.  Bóg wykorzystywał nawet upadki człowieka dla ostatecznego jego dobra. Gdy się to skończy każdy otrzyma to, na co sobie zasłużył. Tyle możemy wywnioskować obserwując ten obraz. Podsumowując ten obraz widzimy, że Chrystus stawia nam pytanie: Czy życie człowieka można ujmować tylko w perspektywie doczesności, zabawy i używania? Czy też ma ono nieskończenie większy sens i wyższy cel? Odpowiedź wydaje się być bardzo prosta, ale czy nasze życie to potwierdza?