W zdrowym ciele zdrowy duch

Kurs „W zdrowym ciele zdrowy duch”

Rok 2024 to realizacja działań w formie 90 godzinnego kursu "W zdrowym ciele zdrowy duch". Kurs odbył się w formie 5 zjazdów 3 dniowych z udziałem 10 słuchaczy, 5 trenerów ogółem. Każdy zjazd prowadzony był przez dwóch trenerów. Kurs odbył się w terminach:

I zjazd 27-29 maja 2024

II zjazd 17-19 czerwca 2024

III zjazd 15-17 lipca 2024

IV zjazd 2-4 września 2024

V zjazd 23-25 września 2024

Program 3 dniowego zjazdu zawierał cześć wykładową i warsztatową. Słuchacze podczas I zjazdu zostali wprowadzeni w zagadnienia idei zdrowego, harmonijnego życia według św. Hildegardy i holistycznego postrzegania leczniczej siły natury. Uczestnicy i prowadzący mieli zapewnione materiały na warsztaty, zakwaterowanie wraz z pełnym wyżywieniem, sale i swobodną przestrzeń do zajęć.

W ramach I zjazdu odbyły się zajęcia z zakresu budowania harmonii ciała-ducha i umysłu poprzez spacery leśne i poszukiwanie natury w sobie a także odkrywania swoich odczuć w naturze, każdego dnia uczestnicy korzystali za zajęć ruchowych - kinezjologicznych, korzystali z tańca i ruchu w kręgu a także tworzyli swoje mapy marzeń.

II zjazd poświęcony był ruchowi i zdrowemu żywieniu w oparciu o zasady filozofii św. Hildegardy. Dla św. Hildegardy ważna była aktywność ruchowa i bliskie obcowanie z naturą. Nasi słuchacze dokładnie w tym duchu doświadczali tych wartości. Chodzili na spacery do ogrodu, lasu i na pobliskie łąki w poszukiwaniu ziół, zakładali zielniki, przygotowywali wspólnie napój pietruszkowo-lawendowy połączony z degustacją, korzystali z zajęć tanecznych i śmiechoterapii.

Jedna z uczestniczek podzieliła się taką refleksją "super warsztaty, pozwalające zadbać o swoje cało i duszę. Ważne jest, że możemy w tym wyjątkowym miejscu nabrać energii i przystanąć na chwilę zastanowić się nad swoim życiem i wracać tu jak na skrzydłach" a inna powiedziała, że "wiedza zdobyta na temat św. Hildegardy o zdrowiu na obecne czasy jest konieczne. Jestem pod wrażeniem wiedzy prowadzącej - Anetki. Ala przekazała mi informację o moim ciele, będę ćwiczyć".

III zjazd poświęcony był kontynuacji działań dotyczących ruchu, odkrywania natury w sobie i siebie w naturze w formie lasoterapii oraz zajęcia w ogrodzie - poznawanie kwiatów jadalnych i tworzenie przekąsek połączone z degustacją, tworzenie lampionów z elementami kwiatowymi i zdobienie toreb lnianych naturalnymi barwnikami, kwiatami i innymi elementami z ogrodu oraz wykonywanie mydełek z naturalnych składników. Słuchacze dzielili się swoimi refleksjami "przeplatanie zajęć wykładami i praktycznymi zajęciami dało możliwość sprawdzenia zdobytej wiedzy. Dodatkowo przełamałam bariery w zakresie malowania, działań artystycznych". Kolejna osoba powiedziała "Najbardziej podobały mi się zajęcia artystyczne, śmiechoterapia i otwartość wszystkich uczestników. Zaskakująca dla mnie była i jest niesamowita integracja przy jednoczesnej różnorodności każdego. Znajomym opowiem o uroku Pustelni i magii tego miejsca. Tutaj dzieją się rzeczy niezwykłe". Ciekawa jest także refleksja tej osoby "konkretna wiedza, udział w bezpośrednich ćwiczeniach zachęcają do przeniesienia na co dzień, mam pomysł na wykonanie ozdób, mydełek, urozmaicenie diety.(...)Mój udział w przygotowywaniu lampionów, malowaniu torby - dotąd raczej wycofywałam się z tego typu działań. Wyjątkowi prowadzący, sposób zachęcania sprawił, że przełamałam bariery i miałam dużo radości z prowadzonych działań. Niesamowita atmosfera". I jeszcze jedna refleksja "hortiterapia to dla mnie nowa sprawa, bardzo przydatna i piękna. Wszystkie elementy warsztatu bardzo przydatne.(...) Piękni ludzie, piękne historie, doskonały czas zagłębienia w siebie. Doskonała oferta Uniwersytetu Ludowego". Tutaj jeszcze inne spojrzenie "Poznałam bardzo dużo nazw nowych drzew. Jestem zaskoczona ile kwiatów jest jadalnych i jak oraz gdzie je zastosować.(...) Przepyszne jedzenie, miła atmosfera, rewelacyjni wykładowcy. Agnieszka, która jak mama dbała, aby nam nic nie zbrakło i cieszyła się nami, co sprawiło, ze czuliśmy się jak w domu".

IV zjazd poświęcony był trosce o ciało i zdrowe żywienie zgodne z filozofią św. Hildegardy. Słuchacze korzystali z ruchu na świeżym powietrzu, terapii ruchem i tańcem, śmiechoterapii oraz dbając o swojego ducha przebywali w ciszy. Dla wzmacniania zdrowia poznawali smaki potraw przygotowywanych w produktów naturalnych, piekli i degustowali chleb orkiszowy. Jedna z uczestniczek w podsumowaniu powiedziała, że "zdobyta wiedza jest bardzo przydatna dla mnie, ponieważ motywuje mnie do zmiany złych nawyków, do zatroszczenia się o siebie i zagłębienia się w tematyce zdrowia (ducha i ciała)".(...) Jestem pod ogromnym wrażeniem miejsca, jakim jest Pustelnia Złotego Lasu. Czuję ogromną wdzięczność, za możliwość uczestniczenia w zajęciach. Cieszę się z możliwości poznania tak wspaniałych osób, z którymi na pewno utrzymam kontakt. Akceptacja i otwartość organizatorów, osób prowadzących zajęcia oraz uczestników dała mi bardzo dużo siły i pozytywnej energii (...) Ogrom bardzo przydatnych i praktycznych informacji. Warsztaty prowadzone w sposób ciekawy, tematyka kompleksowa - głębokie przeżycia cielesna i duchowe". I taka ciekawa rekomendacja "Z całego serca poleciłabym każdemu uczestnictwo w III zjeździe kursu "W zdrowym ciele zdrowy duch" ponieważ kurs stawia na rozwój duchowy i prowadzenie zdrowego trybu życia" (...) Najlepsze trudno wybrać ale chyba najbardziej podobały mi się zajęcia praktyczne z kuchnią św. Hildegardy. Opowiem znajomym o śmiechoterapii . Zaskakujące było to, że wszyscy kursanci tak się ze sobą zżyli, że tworzyli jedną rodzinę".

V zjazd poświęcony był CELEBRACJI - słuchacze dalej odkrywali wartość zdrowego życia na łonie natury, z harmonią wewnętrzną w ciele i duchu, czyli dzielili się owocami zmian pojawiających się w ich życiu prowadzącymi do utrzymywania wewnętrznej równowagi i radości odkrywanej w codzienności. Korzystali z warsztatów w zakresie lasoterapii, śmiechoterapii, kinezjologii oraz terapii tańcem. Odrywali techniki relaksacji oddechem, dźwiękiem i ciszą. Refleksja słuchaczki "jestem ogromnie zadowolona i szczęśliwa, że w tak cudownym miejscu mogłam przebywać w przemiłym towarzystwie. Z ogromną radością wrócę na kolejne kursy, jeżeli to będzie możliwe". I jeszcze wyrazy wdzięczności " bardzo dziękuję za możliwość bycia tu w tym miejscu z tymi ludźmi" oraz " "z odwagą podążam ścieżką rozwoju osobistego, otwierając się na nowe możliwości i doświadczenia. Przyjmuję nauki płynące z życia z pokorą, widząc w każdej lekcji szansę na głębsze zrozumienie samej siebie i rozwój jako istoty duchowej. Błogosławię wszystkie doświadczenia, ponieważ dzięki nim staję się mądrzejsza i nieustannie się rozwijam" – Karina.

Refleksje uczestników "niesamowita jedność w różnorodności, wzajemny szacunek i przyjaźń". Kolejna słuchaczka powiedziała "nauczyłam się cierpliwości, sztuki oddychania a także pogłębiłam wiedzę z zakresu kinezjologii i relaksacji dźwiękami". Dalej w podsumowaniu pojawiła się refleksja "uzyskanie i poczucie mocy we wspólnocie, w szacunku dla różnorodności. Kropka nad i (albo śliwka na torcie) całego procesu w projekcie. (...) Ważne nowe treści ale i utrwalanie bardzo potrzebne, bo najtrudniej wypracować nowe nawyki a tu wspólnie i przy dobrym prowadzeniu jest szansa (nawet dla bardzo opornych). Doświadczyłam wielkiego wsparcia, ogromu bezinteresownej dobroci, wiary w ludzi. Technicznie: sposobów relaksacji, dobroczynnego wpływu dźwięków i ruchu na ciało, emocje i ducha. Warunki zakwaterowania komfortowe, sprzyjające wyciszeniu, zwłaszcza po intensywnych i bogatych w treści warsztatach każdego dnia. Jedzonko pyszne. Różnorodne i w obfitości. Poleciłabym uczestnictwo w kursie znajomym, bo zmiana jest zawsze potrzebna, bezcenna i jest to 7 milowy krok w osobisty (i osobowym) rozwoju wszechstronnie".

A także taka refleksja "bardzo dużo cennych treści i jak zawsze w takich przypadkach poczucie, że za mało czasu w ciągu tych trzech dni, żeby to wszystko gruntownie omówić. I potrzeba pogłębienia i poszerzenia działań w kierunku rozwoju, świadomości, mentalizmu, itp. Pojawił się pomysł, potrzeba spotkania projektowego albo jakiejś innej formy kontaktu i kontynuowania wspólnych doświadczeń - nie z sentymentu, ale z potrzeby nieustannego rozwoju i wymiany doświadczeń i budowania się.