Róże różańcowe

Róże Różańcowe

W Kościele Rektoralnym działają dwie Róże Różańcowe. Zelatorką jest Pani Grażyna Burczy, tel. 606 769 891. Osoby zainteresowane prosimy o kontakt.
  

STOWARZYSZENIE ŻYWEGO RÓŻAŃCA 

• Stowarzyszenie Żywego Różańca skupia wspólnoty (zwane kółkami lub „różami”) liczące – stosownie do ilości tajemnic różańcowych – 20 osób. Każda z nich jest zobowiązana do rozważenia 1 dziesiątka różańca dziennie i jednocześnie do odmówienia 1 Ojcze nasz, 10 Zdrowaś Maryjo i 1 Chwała Ojcu. W ten sposób każdego dnia odmawiany jest cały różaniec, a poszczególne osoby zyskują łaski przypisane odmówieniu wszystkich 4 części różańca.

Sługa Boża Paulina Jaricot pisała: „Stowarzyszone dzielą się na sekcje po dwadzieścia osób na cześć różańca. Ta, która zechce być zelatorką, otrzymuje kartonik, na którym przedstawiona jest nasza Pani Różańcowa, a wokół Niej wieniec dla wstawienia imion jej towarzyszek i jej własnego (…). Zelatorka rozdaje bileciki, na których są wypisane tajemnice różańca oraz cnoty odpowiednie dla każdej tajemnicy. Każda stowarzyszona powinna odmawiać codziennie jeden dziesiątek różańca na cześć tej tajemnicy, która została jej przydzielona. W ten sposób różaniec jest odmawiany codziennie tyle razy, ile jest sekcji. Ponadto każda stowarzyszona daje swej zelatorce małą składkę roczną według możliwości. Te składki służą nabywaniu dewocjonaliów, zamawianiu Mszy Świętych... Osoby bogatsze lub więcej osób mogą sobie wyznaczyć taką zbiórkę, aby pokryć roczną składkę ubogich, które nie mogąc nic dać, otrzymałyby dobrodziejstwo różańca, a tamtym przyniosłyby cenną daninę swych modlitw”. 

• Na czele kółka stoi zelatorka (lub zelator), odpowiedzialna za zmianę tajemnic różańcowych, którą podejmuje się raz w miesiącu na spotkaniu w domu lub w kościele. Czuwa też nad tym, aby koło miało 20 osób. Zelatorka jest osobą, która dynamizuje pracę apostolską we wspólnocie.
• Wskazane jest, aby koło różańcowe miało księdza opiekuna, który ułatwi wspólnocie rozeznawanie drogi, jaką prowadzi ją Matka Boża.
„Każdy kapłan ze stowarzyszenia – zalecała Paulina Jaricot – odprawia jedną Mszę w roku, każda zelatorka wybiera – dla siebie i dla swych towarzyszek – jeden dzień adoracji”.
• W zamyśle sługi Bożej osoba należąca do Żywego Różańca winna rozprowadzać dewocjonalia, a szczególnie dobre książki i prasę katolicką, przeznaczając na ten cel stałą ofiarę.
• Każde koło Żywego Różańca jest autonomiczne, ale jego członkowie mają żywą świadomość swej przynależności do wielkiej rodziny różańcowej w Kościele.
• Żywy Różaniec istnieje w większości parafii w Polsce. Wspólnoty obowiązuje Ceremoniał Żywego Różańca, opracowany przez dominikanina o. Szymona Niezgodę, a w 1977 r. zatwierdzony przez Prymasa Polski, Stefana kard. Wyszyńskiego.

ZMIANA TAJEMNIC RÓŻAŃCOWYCH
 

I. WPROWADZENIE
 

1. Żywy Różaniec założony w 1826 r. przez Marię Paulinę Jaricot, zatwierdzony przez papieży i poddany jurysdykcji zakonu dominikańskiego, w formie dzisiejszej ustalony już wcześniej przez papieża – dominikanina św. Piusa V, po ogłoszeniu listu o Różańcu, Rosarium Virginis Mariae, Ojca Świętego Jana Pawła II, składa się z czterech części: radosnej, światła, bolesnej i chwalebnej oraz z piętnastu tajemnic wiary, objawionych w Ewangelii i dotyczących życia, śmierci i chwały Jezusa i Maryi*.

 2. Żywy Różaniec jest więc jakby streszczeniem Ewangelii – z tej racji jest:

a) modlitwą trynitarną – skierowaną ku Trójcy Świętej,

b) modlitwą chrystocentryczną – ukierunkowaną na Chrystusa, „przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie”,

c) modlitwą eklezjalną – modlitwą całego Kościoła, „papieży, biskupów, kapłanów, zakonników i wiernych świeckich”,

d) modlitwą maryjną – o Maryi, do Maryi i z Maryją, „jest darem Maryi”.
 3. Kontemplacji rozważań różańcowych nie należy ograniczać jedynie do dwudziestu tajemnic, lecz  obejmować umysłem także inne tajemnice odkupienia, jak np. powtórne przyjście Chrystusa w chwale, powszechne zmartwychwstanie ciał i sąd ostateczny. Tak pojęty Różaniec ukazuje Chrystusa i Maryję w pełniejszych wymiarach. Wizja bowiem sakramentalnego i eschatologicznego życia Kościoła wchodzi niejako do istoty Różańca, jako zbawczego dzieła Trójcy Świętej, z pełnym zaangażowaniem Maryi, Matki ludu Bożego. Albowiem eklezjalny charakter modlitwy różańcowej mówi o zaangażowaniu całego ludu Bożego w zbawcze dzieło Ojca, Syna i Ducha Świętego, w relacji Maryi do Chrystusa Odkupiciela, do całego ludu i do każdego z nas.

 4. Żywy Różaniec jest modlitwą dzieci, młodzieży, ojców i matek. Ważne jest, by w parafii Żywy Różaniec rozpoczynać już od dzieci. Stąd duszpasterze winni dopilnować, aby z okazji Pierwszej Komunii świętej wszystkie dzieci komunijne zostały zorganizowane w kółkach Żywego Różańca. Wykonanie tego zadania należy zaliczyć do ważnych osiągnięć duszpasterskich, zaniedbanie zaś trzeba uznać za stratę szansy, najczęściej już nie do odrobienia.
5. W kółku różańcowym winien być odmówiony codziennie cały Różaniec, to znaczy dwadzieścia tajemnic, przy czym każdy rozważa swoją tajemnicę w odniesieniu do Trójcy Świętej, do Kościoła, do Maryi i do własnego życia. Każda bowiem tajemnica różańcowa jest także tajemnicą mojego życia, mojego szczęścia, mojego zbawienia. Należy przypominać i zachęcać, aby we wspólnocie różańcowej nikt nie zapominał i nie zaniedbywał odmówienia swojej tajemnicy, ponieważ wielkość i skuteczność tej modlitwy polega także na modlitewnym przeżywaniu we wspólnocie całego zbawczego dzieła od zwiastowania do ukoronowania w niebie.
6. Jeśli chodzi o czasokres rozważania tajemnicy, to jego minimum stanowi przylgnięcie sercem, to znaczy rozumem i wolą – oczywiście w wierze, nadziei i miłości – do Chrystusa i Maryi w danej tajemnicy. Właśnie to przylgnięcie, a nie samo powtarzanie 10 razy Zdrowaś, Maryjo, stanowi o tym, że jest to modlitwa „różańcowa”, ustna i myślna, zewnętrzna i wewnętrzna, angażująca całego człowieka, modlitwa ludzi myślących, inteligentnych!„Do Was, więc, umiłowani Bracia Kapłani, do Was, Dziatwo mała i droga Młodzieży, do Was, utrudzone Matki i upracowani Ojcowie, zwracam się z gorącym wezwaniem: weźmy Różaniec do ręki!” (zob. Stefan Kard. Wyszyński: Wszystko postawiłem na Maryję, s. 61)

Dojazd

Zobacz, jak do nas dojechać

Pustelnia Złotego Lasu zlokalizowana jest 3 km na wschód od miejscowości gminnej Rytwiany, w powiecie staszowskim (woj. świętokrzyskie). Rytwiany leżą w ciągu drogi wojewódzkiej 764 w odległości ok. 5 km od Staszowa i 14 km od Połańca.


Tarcza Finansowa 2.0 Funduszu Rozwoju dla Mikro, małych i średnich firm

© 2024 Pustelnia Złotego Lasu w Rytwianach - wszystkie prawa zastrzeżone.

design by lemonpixel booking by hotres

left
right
Dorosłych
-
+
Zamknij